| НА ГЛАВНУЮ | РАДИО "РАДОНЕЖ" В ПРЯМОМ ЭФИРЕ >> |
|
![[BY]](https://s2.uploads.ru/RpwOM.png)
![[EN]](https://s2.uploads.ru/SO1Bq.png)
![[DE]](https://s3.uploads.ru/qdzxM.png)
![[FR]](https://s2.uploads.ru/2u6Fj.png)
![[ES]](https://s2.uploads.ru/Cy3Su.png)
![[IT]](https://s3.uploads.ru/yMuKC.png)
![[PT]](https://s2.uploads.ru/QYjB0.png)
![[IL]](https://s2.uploads.ru/1QDxP.png)
![[CN]](https://s2.uploads.ru/9i2zk.png)
![[JP]](https://s2.uploads.ru/8TR9X.png) |
| Еда для кошек и собак в Минске! > | < Еда для кошек и собак в Минске! |
| Актуальная аудиозапись > | < «Павлин-2016″ в Мышкино. Юбилейный концерт |
НАШ БЕЛОРУССКИЙ ФОРУМ - общение без границ |
Привет, Гость! Войдите или зарегистрируйтесь.
Вы здесь » НАШ БЕЛОРУССКИЙ ФОРУМ - общение без границ » Творчество поэта Николая Ивановича Соловцова » Новыя вершы Міколы Салаўцова для кнігі "Дарогай аднаверца"
ГЛЯДЖУ...
Гляджу ў вакно я ў далячынь бясконца,
Гляджу на хмаркі, як на караблі,
Штодзень з Зямлёй лятаю вакол Сонца,
Імкнуся ў неба з роднае зямлі...
Хачу я трапіць на жыцця планету –
Дзе зім няма і атаму няма...
І дзе ўладараць у жыцці паэты,
І дзе начамі не крычыць сава...
* * *
Гляджу на гадзіннік – секунды бягуць,
Уносяць з сабою гады маладосці,
А я не шкадую аб гэтым нічуць-
Жыву на зямлі спадаром, а не госцем...
Соловцов,
здесь Поэзия идёт дискуссия о Вашем творчестве. Включайтесь! 
АДМІНУ САЙТА
"НАШ БЕЛАРУСКІ ФОРУМ"
Шлю свае я вершы
Сёння ў белы свет,
А чытач мой першы -
Гэта інтэрнэт.
Я гляджу на зоры,
На жыцця міраж,
І люблю ў ім “Форум
Беларускі, наш”!
Форум гэты чысты,
Не зіхціць хлуснёй,
Глобус прамяністы
Вабіць дабрынёй…
Глянь, бацькі і дзеці
Дзень і ноч не спяць-
Аб усім на свеце
Мкнуцца прачытаць…
Не адну гадзіну
Я праводжу сам,
Дзякуй шлю Адміну
І “Белтэлекам”!
Хай жыве без згубы
Беларускі час…
Ты, мой сябра любы -
Як святы абраз...
Вершы дасылаю
Я ў наш інтэрнэт -
Хай аб родным Краі
Ведае Сусвет!..
Мікола Салаўцоў, паэт,
член Саюза пісьменнікаў БЕЛАРУСІ
Я НЕ...
Я - не небарака,
Каб над мной глуміць,
Я і не сабака
Каб мяне дражніць…
Я заўжды мудрэю
Ад любых падзей,
Я кусаць не ўмею
Брыдкасцю людзей…
Я жыву заўсёды
Творча, як паэт,
Я люблю прыроду
І жывёльны свет.
Не жыву бяздумна,
Не імкнуся ў “бой”,
Я люблю разумных,
З добраю душой…
Я ХАЧУ НА ЎЗМОР”Е
Я хачу - хачу на ўзмор”е
Да мужчын – халасцякоў,
Там прыдбаць ад іх здароўе
У вадзе на сто гадоў…
Сонца шарык прамяністы
Буду ў небе цалаваць,
І загарам залацістым
Скуру ранкам шліфаваць.
Падражню мужчын забаўных,
Іх там шмат халасцякоў…
Як царыца Яраслаўна
Буду плаваць між “кітоў”…
Серабрыстаю мядузай
Стану ногі націраць,
Скіну ў мора тлушч свой з пуза,
Каб малодзенькаю стаць.
І пакіну ў моры стому,
Стану добрай, а не злой,
І вярнуся я да дому
Свежай рыбкай залатой…
ГОД МІНУЎ
Год мінуў “тыгрыны “,
Светлы, адмысловы...
З песняй салаўінай
Мы страчаем - Новы.
Сёння ў нас абрусы
На сталах аж ззяюць,
Год Ката і Труса -
Шмат нам абяцае.
Радасці, зарплаты
За пяцьсот даляраў...
Сонца ўсім у хаты,
І здяйснення мараў.
Кот і ім жадае –
Слаўным педагогам:
Міру, шчасця, раю,
І хвалы ад Бога...
Каб цвілі мімозы
Навагоднім раннем,
Каб Дзяды – Марозы
Неслі ўсім каханне.
Каб з лугоў мурожных
Не збіралі лекі...
Каб жылі заможна
Нашы “Дрывасекі”...
Каб мы з новай сілай
Пратаралі сцежкі,
Каб Снягурак мілых
Радавалі ўсмешкі!
2010 год. ДДТ.
КВІТНЕЕ АГРАГАРАДОК
Бывала, снежнаю дарогай,
Пад звон канёвых капытоў,
Спяшалі мы ў царкву да Бога,
Пад шоргат санных палазоў...
У горад ездзілі мы рана
Купіць там хлеба на запас...
То з хатніх дахаў саламяных
Лыжню рабілі ў светлы час...
Бо вёска ўся была ў сумётах
Стаяла моўчкі, без дарог,
Тунэллю снежнай да варотаў
Дамоў хадзілі – хто як мог...
Сягоння ўжо няма той вёскі,
Бо новы ў нас жыццёвы крок...
На месцы тым пад небам боскім-
Квітнее аграгарадок!..
З ВАКНА САМАЛЁТА
Гляджу я з вакна самалёта
Уніз на мурашнік людскі,
На нівы, лясы і балоты,
На плыні жыццёвай ракі.
Гляджу я на Дом наш адзіны-
На маці Зямлю ў сіняве,
І бачу: хто труцень пчаліны,
А хто, як мурашка жыве…
Гляджу , як імкнуцца ў паходы
Падонкаў фашысцкіх сыны...
Яднайцеся людзі, народы
Ад атамнай, новай вайны!
Гляджу я на тыя краіны,
Што гора сусвету далі,
І бачу іх погляд звярыны
Да росквіту роднай зямлі…
Гляджу, як сягоння нам Богі
Шлюць з неба прэстыж у жыцці…
З сваёй мы не збочым дарогі,
І будзем наперад ісці!
НАРОДНАЯ “ЗАБАВА”
(Народнаму фальклорнаму каллектыву
“ЗАБАВА” Чавускага Цэнтра
клубнай сістэмы з нагоды
5-годдзя стварэння калектыву).
Любімая, радзімая
Фальклорная “Забава”,
Народная, свабодная,
Як родная дзяржава.
Са шчырасцю, і з міласцю
Спявае чвэрць стагоддзя,
Чароўныя, любоўныя,
Жанчыны карагодзяць…
Мясцовыя, пунсовыя,
Бы кветкі на прадвесні…
З узнёсласцю, і з боскасцю
Гучаць іх цуда - песні.
Іскрыстыя, агністыя,
Як ягадкі каліны…
Натхняльіца, стваральніца
Іх – Моўчан Валянціна!..
2012 год.
У ЯГО СЯГОНННЯ СВЯТА
(радасць падсуднага Івана)
У яго сягоння свята,
Нібы ружа, зноў ажыў,
Выйграў суд ён з адвакатам,
На “баксёра” - “Х” лажыў...
“Х” –на сышчыка Ягора,
Што сябе вёў, як барон,
Тое ж –хлусу пракурору,
А Фемідзе – шле паклон!..
Хлусам-сведкам, як японцам,
Што лілі, бы жабы, бруд:
Грышакову, яго жонцы
Бог свой вынесе прысуд...
Наш Іван з той бруднай справы
Выйшаў гордым, як паэт…
Сведкам чэсным з боскай славай
І экспертам шле прывет!..
Вы здесь » НАШ БЕЛОРУССКИЙ ФОРУМ - общение без границ » Творчество поэта Николая Ивановича Соловцова » Новыя вершы Міколы Салаўцова для кнігі "Дарогай аднаверца"
