Жильё для туристов
          в Торонто

        Подробнее здесь
НА ГЛАВНУЮ  |  РАДИО "РАДОНЕЖ" В ПРЯМОМ ЭФИРЕ >>
<a href='http://e-radio.ru/radio/play/radonej.asx'>Play Радио Радонеж</a> 
Общение без границ
Этот сайт живёт 4785-й день.
Уважаемые посетители!
Приветствуем Вас на нашем форуме!
Для полного доступа ко всем его материалам -
зарегистрируйтесь!
                
free counters
Еда для кошек и собак в Минске! >
< Еда для кошек и собак в Минске!
Актуальная аудиозапись  > <  «Павлин-2016″ в Мышкино. Юбилейный концерт

НАШ БЕЛОРУССКИЙ ФОРУМ - общение без границ

Информация о пользователе

Привет, Гость! Войдите или зарегистрируйтесь.


Вы здесь » НАШ БЕЛОРУССКИЙ ФОРУМ - общение без границ » Творчество поэта Николая Ивановича Соловцова » Новыя вершы Міколы Салаўцова для кнігі "Дарогай аднаверца"


Новыя вершы Міколы Салаўцова для кнігі "Дарогай аднаверца"

Сообщений 21 страница 30 из 276

21

СЛУЖАЦЬ ХЛОПЦЫ...

Служаць хлопцы ў МНС,
Шмат у іх турботаў,
Бо яны жыллё і лес
Берагуць заўсёды.

Як здарыцца дзесь пажар,
Ці то навадненне,
Яны ўвесь бяруць цяжар
На сваё сумленне...

Тушаць пенай, ці вадой
Лес, дамы і хаты,
У спецвопратцы сваёй,
Нібы касманаўты...

У іх душах не бядлам,
Што вітаў калісьці,
І калодзезь могуць нам
На сяле пачысціць.

Яны ў дзень і ў ноч не спяць,
Бо з агнём у бойцы,
І з трубы ката дастаць
Дапамогуць хлопцы...

Ці аўто прыцісне вас,
Як бяда здарыцца –
Эмчээсавец да вас
Выручаць прымчыцца...

Я зайздрошчу вельмі ім,
Ад душы віншую,
Бо вада, агонь і дым
Добра іх гартуе!..

0

22

КВІТНЕЕ АГРАГАРАДОК

Бывала, снежнаю дарогай,
Пад звон канёвых капытоў,
Спяшалі мы ў царкву да Бога,
Пад шоргат санных палазоў...

У горад ездзілі мы рана
Купіць там хлеба на запас...
То з хатніх  дахаў саламяных
Лыжню рабілі ў светлы час...

Бо вёска ўся была ў сумётах
Стаяла моўчкі, без дарог,
Тунэллю снежнай да варотаў
Дамоў хадзілі – хто як мог...

Сягоння ўжо няма той вёскі,
Бо новы ў нас жыццёвы крок...
На месцы тым пад небам боскім-
Квітнее аграгарадок!..

0

23

СТАЮ ПАД МЕСЯЦАМ

Стаю пад месяцам гарбатым,
І ўспамінаю маладосць,
Маўкліва дрэмлюць ноччу хаты,
А ў клубе – побач весялосць...

Аж пад нагамі скача глеба,
Булькоча ў сэрцы магмай кроў...
Гляджу, як Бог нам дорыць з неба,
Натхненне, радасць і любоў...

Ішоў я ўсё жыццё дарогай
Паміж жанчын, нібыта госць,
І сёння я малюся Богу
Каб мне вярнуў ён маладосць...

І вось яна прыйшла Лаурай
З нязбытай мараю маёй...
І я святой рукой Амура
Пісаць стаў Гімн Любві зямной!..

0

24

У ДЗЕНЬ АНЁЛА

     (Тамары Рыгораўне Іванчанка).

У кумы Тамары сёння
Дзень Анёла – юбілей...
За сталом яна на ўлонні
Нібы ружа між гасцей.

Зычуць дзеці Таня з Генам:
Доўга жыць, не сумаваць.
Муж Рыгор глядзіць сумленна-
Жонку сёння не пазнаць...

Бо яго Тамара  зоркай
Самай яркаю зіхціць...
Ажно хочыцца Рыгорку
Пацалунак падарыць...

Цеплынёю песціць лета,
Птушкі песні ёй пяюць...
Зяць Васіль з нявесткай Светай
Пажаданняў воз ёй шлюць...

Ад душы анёльшу нашу
Шмат хто хоча віншаваць,
Вользе з Машай, Дашы з Сашам –
Час бабулю абдымаць...

Юбілярша не старэе,
Бо душу чаруе Храм...
Квеціць белаю лілеяй,
І дае адпор гадам...

Мора радасці, здароўя
Зычу кумачцы сваёй!
Між салодкага шматслоўя
Крыкнем сёння – горка ёй!.

        2 жніўня 2010 года.

0

25

У ДЗЕНЬ НАРАДЖЭННЯ

     Аляксандру Уладзіміравічу Пускіну.

У дзень нараджэння
Вам шлю з нецярпеннем
Як сябру - здзяйснення жаданняў і сноў,
Каб Вы не старэлі,
Душой маладзелі,
Здароўя і шчасця да сотні гадоў!
Яшчэ пажадаю –
Квяцістага маю,
Каб быў у вас боскі, жыццёвы  палёт,
Каб Вы расцвіталі,
І з жонкай спявалі,
І звонкія песні спяваў ваш завод…
Жывіце багата,
Чакайце ўнучатаў,
Хай дзеці прыносяць вам добры настрой,
Каб Пускіну Сашу
Жыццёвая чаша -
Дарыла з душэўнасцю мір і пакой!..

         30 лістапада 2011 года.

0

26

75-ГОДДЗЮ

Пра жыццё хачу сказаць
Як яго ўспрыймаю:
Толькі ў ложак ляжу спаць-
Тут жа “паміраю”…

І адразу крочу ў Рай,
З радасцю да Бога…
Так шмат год страчаю май
Весняю дарогай.

Як прачнуся раніцой –
Граю марш жыццёвы,
Дзякуй Богу шлю я свой
Што жывы, здаровы…

0

27

Я ВЁСКУ ВЕРШАМ ПРАСЛАЎЛЯЮ

Я жыць у горадзе вялікім не хачу,
Вакол дамы...стаю, нібыта ў клетцы,
А ў вёсцы я - куды хачу, туды лячу,
І не шукакю да азона дзьверцы...

Я жыць у горадзе вялікім не хачу,
Бо голас свой я ў ім не адчуваю,
А ў вёсцы ціха размаўляю, не крычу,
Затораў тут з аўто зусім не маю...

Я жыць у горадзе вялікім не хачу,
Навокал незнаёмыя мне твары,
У вёсцы ж пешшу ў госці я штодзень хаджу,
Рашчу свой хлеб , не трэба харчбазары...

Я жыць у горадзе вялікім не хачу,
Мне ў вёсцы салавей вясной спявае...
Над дымным горадам я ластаўкай лячу,
І новым вершам вёску праслаўляю!..

0

28

ЯК У БАЙЦЫ КРЫЛОВА

Калісьці ў нас кніжак было не багата,
Таму іх начамі пры лямпе чыталі...
Затым  “Саюздрук” прадаваў нам па блату,
Вось так мы праз кнігі жыццё пазнавалі...

Паэзія з прозай жыве сёння ў горы,
Не ў модзе “Купалы” і нават “Жюль Верны”...
Жыроўна жывуць спевакі і танцоры,
Іх - тэле і радыё славіць бязмерна...

Не хочу ні славы, ні спрэчкі ніякай,
Бо веру ў аснову сваіх кампліментаў-
З іскрынкаю боскай мы, як небаракі,
Бо ў нас ганарары, нібы аліменты...

Раней мы адданы былі толькі словам,
Пісалі найбольш, як шчасліва жывецца...
Сягоння ж, нібыта ў той байцы Крылова -
Звычайны “шавец” у “пірожнікі” мкнецца...

0

29

З ВАКНА САМАЛЁТА

Гляджу я з вакна самалёта
Уніз на мурашнік людскі,
На нівы, лясы і балоты,
На плыні  жыццёвай ракі.

Гляджу я на Дом наш адзіны-
На маці Зямлю ў сіняве,
І бачу: хто труцень пчаліны,
А хто, як мурашка жыве…

Гляджу , як імкнуцца ў паходы
Падонкаў фашысцкіх сыны...
Яднайцеся людзі, народы
Ад  атамнай, новай вайны!

Гляджу я на тыя краіны,
Што гора сусвету  далі,
І бачу іх погляд  звярыны
Да росквіту роднай зямлі…

Гляджу, як сягоння нам Богі
Шлюць з неба прэстыж  у жыцці…
З сваёй мы не збочым  дарогі,
І будзем наперад  ісці!

0

30

Я АД ВАС МАЛАДЗЕЮ

     (з нагоды майго 75-годдзя).

Я ад вас маладзею,
Мкнецца сэрца спяваць,
Хочу ў дзень юбілею
Аб сабе расказаць.

Нарадзіўся дзесятым,
Еў праснак з лебяды,
Конь вазіў мяне ў сваты,
Я не ганьбіў гады…

Жыў без бацькі галодным
Пасля грознай вайны,
Край разбураны родны
Аднаўлялі і мы.

Працавалі шмат часу
За пусты працадзень,
Аднаўлялі калгасы –
Нашай веры прамень…

Жыў сумотна, без ласкі,
З талакою араў,
Разам з маці Параскай
Падаянні збіраў…

Быў ва ўсім дабравольцам,
Каб загоіць свой боль,
Потым стаў камсамольцам,
І ў народны кантроль…

Я не стаў эгаістам,
Хоць людзьмі кіраваў,
Шмат гадоў журналістам
Родны край праслаўляў.

Не стагнаў і не плакаў,
І не вёў з лёсам бой…
За турботы шлю дзякуй
Беларусі сваёй!

     30 снежня 2012 года.

0


Вы здесь » НАШ БЕЛОРУССКИЙ ФОРУМ - общение без границ » Творчество поэта Николая Ивановича Соловцова » Новыя вершы Міколы Салаўцова для кнігі "Дарогай аднаверца"