УСКЛАДАННЕ ГІРЛЯНДАЎ І КВЕТАК ДА МАМЕРЫЯЛА ЗАГІНУЎШЫХ ВОІНАЎ.

ФРАГМЕНТ ВЫСТУПЛЕННЯ КІРАЎНІКА ГРАМАДСКАГА АБ"ЯДНАННЯ "бЕЛАЯ РУСЬ" АНЖЭЛІКІ ЦІТОВАЙ.

ПРАКЛЯЦЦЕ ВАЙНЕ
(насустрач вызваленню Беларусі
ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў).
             Балада.
Пасля вайны, калі  “шчэ прысак
Гуляў па спаленай зямлі,
Мы, толькі вылезшы з калысак-
Прасілі помачы ў раллі.
Ў ралі, якую плуг ледзь верне,
Каб з пустазелем не расла,
Прасілі –каб дала нам зерне,
І лепей жыць дапамагла!..
Аднак жа з дзёрну горы-глыбы
Стамлялі плуг і мужыкоў…
Прасілі мы - і ў рэчцы рыбы,
А ў лесе – ягад і грыбоў…
На конях глебу мы  аралі,
І талакой – вось так было…
Ад плуга – горб сабе прыдбалі,
Кассё – нам сілы надало…
З чарнілам і з  пяром гусіным
На ўслоны селі- за сталы ,
“Грызлі” буквар - на клас адзіны,
Клялі і двойкі і калы…
Сярпамі збожжа ў полі жалі,
Вязалі ў добрыя снапы…
Цапамі зерне выбівалі,
На конях ездзілі ў сваты…
Люд беларускі жыў  няшчасна
На лебядзе, нібы самы…
За шапку каласкоў калгасных-
Давалі тры гады турмы…
Плацілі шмат падаткаў здуру:
За пчол і нават за сады,
І са свінней здымалі скуры,
Райзаг  прымаў іх на склады…
За год здавалі ад каровы
Па дзьвесце літраў – задарма…
З дзяржавай так жылі удовы,
Каб не кранала іх турма…
Сяло жыло, як рой пчаліны,
Сяльчан не бралі  ў гарады…
Плацілі пай і ў магазіны,
Каб нам прадалі штось тады…
Вось так жылі мы з промнем веры,
Пісалі пры лучыне мы,
Замест паперы – жмут  шпалеры,
Ці жмут газетны -дармавы…
За працадзень – ламалі рукі…
Лучына – грэла нам радкі…
Малюся Богу, каб унукам
Не выпаў лёс  жыцця  такі…
Няма спакою зноў у свеце,
Няўжо быць – трэццяй?.. НЕ!,НЕ!,НЕ!..
Бо мы - з вайны мінулай - Дзеці
Пракляцце трэццяй шлём  вайне!!!
        МІКОЛА САЛАЎЦОЎ.