РЭВА…ЦЫЯНЕРЫ
Паглядзіце-між сабой
Шмат людзей ёсць грэшных,
Хто імкнецца з плошчы “ў бой”
За даляр замежны…
Хто ў людзей  гатоў страляць
Без суда і справы…
Цэрквы новыя  ламаць
І крычаць: “Мы правы..”
Так было ўжо  год назад,
Толькі без патронаў…
Звергнуць мкнулася Урад
“Пятая калёна”…
Ды нядоўга быў там жах-
Выстаялі дзьверы…
Атрымалі па зубах
Рэва…цыянеры…
        2012 год.

АДМІНУ САЙТА
“НАШ БЕЛАРУСКІ
      ФОРУМ”.     
Шлю свае я вершы
Сёння ў белы свет,
А чытач мой першы -
Гэта інтэрнэт.
Я гляджу на зоры,
На жыцця міраж,
І люблю ў ім “Форум
Беларускі,  наш”!
Форум гэты чысты,
Не зіхціць хлуснёй,
Глобус серабрысты
Вабіць дабрынёй…
Глянь,  бацькі і дзеці
Дзень і ноч не спяць-
Аб усім на свеце
Мкнуцца прачытаць…
Не адну гадзіну
Я праводжу сам,
Дзякуй шлю Адміну
І “Белтэлекам”!
Вершы дасылаю
Я ў наш  інтэрнэт -
Хай аб родным Краі
Ведае Сусвет!..

ДАРАГІМ ЗЕМЛЯКАМ - КЛІМАЎЧАНАМ
  ( З НАГОДЫ 90-ГОДДЗЯ КАМСАМОЛА).
Над рэчкай Жадунькаю стаяць Красавічы,
Я там  нарадзіўся -падняўся ў палёт...
І першым прыпынкам былі Клімавічы,
Дзе быў важаком камсамольскім пяць год...
Вучыліся жыць у старэйшых па працы,
Дубасаў і Котаў – паказвалі шлях...
Мы ў буднічных справах спяшалі змагацца,
Каб наш камсамольскі запал не зачах...
Было нас пяць тысяч у родным раёне,
Хто побач з бацькамі штодзень працаваў,
Атрад камсамольскі, як прыткія коні,
Вайною разбураны край аднаўляў...
Суботнікі і першамаі спраўлялі,
Вучыліся плуг талакою цягаць,
Сярпамі ў палях збажыну мы зжыналі,
І ўмелі зярняткі цапом выбіваць...
А потым малолі на жорнах у скрыні,
І з цеста з дзяжы хлеб пяклі мы штодзень,
Начамі чыталі пры лямпах, лучыне,
І верылі ў радасны, сёнешні дзень...
Прайшлі Днепрагэс мы, прайшлі і Магнітку,
Аддаў камсамол цаліне свой запал...
На Сцягу ягонным шмат ордэнаў – зліткаў,
Народнае славы каштоўны метал...
Смуткую сягоння я па Савінічах,
Дзе скончыўшы школу я ў росквіце мар,
Патрапіў у тэхнікум з родным абліччам,
Прыдбаўшы прафесію ветэрынар.
О, горад мой любы, о горад мой мілы,
І ўвесь дарагі Клімавіцкі раён-
Прымі шчыры дзякуй, што даў ты мне крылы,
Прымі прывітанне і нізкі паклон!
З табой пры сустрэчы - здымаеш мне стому,
І робіцца лёгкім па вуліцы ход,
Гатоў я пад старасць вярнуцца да дому,
Каб славіць у вершах цябе і народ.
Ты самы найчысты і самы прыгожы,
Мой горад  радзімы, любімы мой край,
Штогод харашэеш  пад ласкаю божай,
Ствараеш  людзям непаўторны свой Рай!
Са шчырасцю дорыш усмешкі і дзецям,
Мой горад любімы – табой ганарусь!
Хай “Пчолка” штогодна Вас славіць у свеце,
І ружай квітнее штодзень Беларусь!
Люблю я, як сын, твае цуда- прасторы,
Хоць я твае межы пакінуў шмат год,
Аднак я з табою і ў шчасці і ў горы,
Ты радасць мая і надзеяў аплот!
І сёння ў прыгожы, святочны дзень гэты
Са шчырымі словамі одаў, паэм –
Прымі нашых слаўных гадоў эстафету
Малодшы наш брат дарагі – БРСМ!
          29 кастрычніка 2010 года.
  МІКАЛАЙ ІВАНАВІЧ САЛАЎЦОЎ,
былы першы сакратар Клімавіцкага райкома
камсамола.

ПЕРШЫ КАСМІЧНЫ ГЕРОЙ
(з нагоды 50-годдзя палёту Ю.Гагарына ў космас).
Гагарына вершамі  я праслаўляю ,
Бо  шлях ён у космас  праклаў для Зямлян…
І сёння за гэта падзяку прымаю
Ад нашых старэйшых братоў – Расіян..
Аднак гэта свята азмрочана крыху
Агідным здарэннем у Мінскім метро…
Але не спалохае нас гэта ліха,
Бо бруднае бачна забойцаў нутро…
Ніхто нас не зверне з шчаслівай дарогі,
Мужаем, мацнеем у працы штогод,
І сёння нам першым руку дапамогі
Падаў па братэрску Расійскі народ!..
Пад сцягам яднання – квітнець нашай музе,
Як славе Гагарынскай па-над Зямлёй,
Бо веру, што хутка ў адзіным Саюзе
Жыць будзем з Расіяй, як з маці сваёй!.
І нашы народы жыць стануць багата,
Па-новаму будзем мы жыць і спяваць,
І ў сэрцы з Гагарыным, як  з  родным братам,
Да зорак сумесна ў ракетах  лятаць!..
            12 сакавіка 2011 года.